برخورد آقاى اراكى با امام

آقاى اراكى كه خدا رحمتش كند، وقتى يك ذهنيتى پيدا مى كرد دنبال آن ذهنيت مى رفت و به دنبال آن ذهنيت عكس العمل نشان مى داد. مثلا زمانى به امام احترام نداشت. اما يك وقتى هم كه احترام قائل بود درست طبق ذهنيت خودش عمل مى كرد. شايد خيلى نامناسب نباشد كه بگويم در اوايل ايشان خيلى با مبارزات مخالف بود و آن نقل قول هايى كه بعضى كرده اند كه آقاى اراكى سخنرانى امام را ديده بود و گفته كه اگر ايشان در آن زمان بود يكى از اصحاب سيدالشهدا(ع) بود، مربوط به اين اواخر بوده است. بارها گفته بود من شما را مجدد قرن مى دانم اينها هم مربوط به اواخر بوده است. يا مثلا در گذرخان وقتى به مغازه اى رسيده بود كه عكس امام در آنجا نصب شده بود به عكس اشاره كرده بود و همان جمله را كه ايشان از اصحاب سيدالشهدا(ع) بود را گفته بود. ولى در اوايل اين طور نبود. حتى تحريرالوسيله امام كه چاپ شده بود برخورد مناسبى نداشته و گفته بود كه: تندتند و بدون دقت فتوا مى دهند. آقاى اراكى كلماتى گفته بود كه من دوست ندارم الان نقل كنم. البته برخى از طلبه هاى تند مزاج و پرحرارت گاهى تحريكاتى مى كردند