1 - آب كر

مسئله 22 - آب كر مقدار آبى است كه - بنابر احتياط واجب - اگر در ظرفى كه طول و عرض و عمق آن هر يك سه وجب و نيم - به وجب متوسط - است بريزند ، آن ظرف را پر كند. و وزن آن از صد و بيست و هشت من تبريز ، بيست مثقال كمتر است و هر مثقال 2/4گرم است و هر 16 مثقال يك سير مىباشد . و به وزن كيلو906/383كيلوگرم مىباشد و از نظر حجم ليتر ، گنجايش ظرفى كه تقريبا همين وزن آب بگيرد.

مسئله 23 - اگر عين نجس مانند بول و خون به آب كر برسد، چنانچه آن آب ، بو يا رنگ يا مزه نجاست را بگيرد ، نجس مىشود . و اگر تغيير نكند نجس نمى شود.

مسئله 24 - اگر بوى آب كر بواسطه غير نجاست تغيير كند ، نجس نمى شود.

مسئله 25 - اگر عين نجس مانند خون به آبى كه بيشتر از كر است برسد و بو يا رنگ يا مزه قسمتى از آنرا تغيير دهد ، چنانچه مقدارى كه تغيير نكرده كمتر از كر باشد تمام آب نجس مى شود و اگر به اندازه كر يا بيشتر باشد؛ فقط مقدارى كه بو يا رنگ يا مزه آن تغيير كرده نجس است .

مسئله 26 - آب فواره اگر متصل به كر باشد ، آب نجس را پاك مى كند . ولى اگر قطره قطره روى آب نجس بريزد؛ آنرا پاك نمى كند ؛مگر آنكه چيزى روى فواره بگيرند؛ تا آب آب قبل از قطره قطره شدن به آب نجس متصل شود و بنابر احتياط واجب بايد آب فواره با آن آب نجس مخلوط گردد.

مسئله 27 - اگر چيز نجس را زير شيرى كه متصل به كر است بشويند؛ آبى كه از آن چيز مى ريزد اگر متصل به كر باشد و بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد و عين نجاست هم در آن نباشد پاك است .

مسئله 28 - اگر مقدارى از آب كر يخ ببندد و باقى آن به قدر كر نباشد، چنانچه نجاست به آن برسد نجس مى شود ، و هر قدر از يخ هم آب شود نجس است .

مسئله 29 - آبى كه به اندازه كر بوده ، اگر انسان شك كند از كر كمتر شده يا نه ؛ حكم كر را دارد ، يعنى نجاست را پاك مى كند و اگر نجاستى هم به آن برسد نجس نمى شود. و آبى كه كمتر از كر بوده و انسان شك دارد به مقدار كر شده يا نه حكم آب كر را ندارد.

مسئله 30 - كر بودن آب به دو راه ثابت مى شود:
اول - آنكه خود انسان يقين يا اطمينان پيدا كند.
دوم - آنكه دو مرد عادل خبر دهند. بلكه بقول يك فرد مطلع ، مورد اعتماد نيز ثابت مى شود ، گر چه احتياط خوب است و بنا به احتياط واجب بگفته كسى كه آب تحت يد اوست ثابت نمى شود مگر اينكه مورد اعتماد باشد.