مسئله 131 - عرق شتر نجاشتخوار نجس است و هر حيوانى كه به خوردن نجاست انسان عادت كند بنابر احتياط واجب بايد از عرقش اجتناب كرد.
مسئله 132 - عرق جنب از حرام پاك است چه در حال جماع بيرون آيد يا بعد از آن ، مرد باشد يا از زن ، از زنا باشد يا از لواط ، يا از وطى و نزديكى كردن با حيوانات يا استمناء (استمناء آن است كه انسان با خود كارى كند كه منى از او بيرون آيد) . لكن بنابر احتياط واجب با بدن يا لباسى كه آلوده به عرق مزبور است نمى شود نماز خواند. رطوبت آن باقى باشد يا اثر آن در لباس مانده باشد.
مسئله 133 - اگر انسان در موقعى كه نزديكى با زن حرام است مثلا در روزه ماه رمضان ، با زن خود نزديكى كند ، بنابر احتياط واجب نبايد با بدن و لباسى كه آلوده به آن عرق است نماز بخواند.
مسئله 134 - اگر جنب از حرام به جهت عذر ، عوض غسل تيمم نمايد و بعد از تيمم عرق كند ، تا عذر او باقى است ضمن اينكه عرق او پاك است نماز با آنهم اشكال ندارد.
مسئله 135 - اگر كسى از حرام جنب شود و بعد با حلال خود نزديكى كند ، احتياط واجب آن است كه با لباس يا بدن آلوده به عرق خود نماز نخواند و اگر اول از حلال جنب شده و سپس از حرام ، نماز خواندن با آن مانع ندارد.
