مسئله 165 - آب با چهار شرط چيز نجس را پاك مى كند: اول آنكه مطلق باشد ، آب مضاف چيز نجس را پاك نمى كند. دوم پاك باشد. سوم آنكه وقتى چيز نجس را مى شويند، آب مضاف نشود و بو يا رنگ يا مزه نجاست هم نگيرد. چهارم آنكه بعد از آب كشيدن چيز نجس عين نجاست در آن نباشد و پاك شدن چيز نجس با آب قليل يعنى آب كمتر از كر شرطهاى ديگرى هم دارد كه بعدا گفته مى شود.
مسئله 166 - ظرف نجس را با آب قليل بايد سه مرتبه شست و در كر و جارى يك مرتبه كافى است ، ولى ظرفى را كه سگ ليسيده يا از آن ظرف ، آب يا چيز روان ديگرى خورده ، بايد اول با خاك پاك، خاكمال كرد و بعد يك مرتبه در كر يا جارى يا دو مرتبه با آب قليل شست . و همچنين ظرفى را كه آب دهان سگ در آن ريخته بنابر احتياط واجب بايد پيش از شستن ، خاكمال كرد.
مسئله 167 - اگر دهانه ظرفى كه سگ دهن زده تنگ باشد و نشود آن را خاك مال كرد ، چنانچه ممكن است بايد پارچه به چوبى بپييچند و به توسط آن ، خاك را به آن ظرف بمالند ، و اگر ممكن نيست بايد خاك را در آن بريزند و به شدت حركت دهند تا بهمه آن ظرف برسد.
مسئله 168 - ظرفى را كه خوك بليسد يا از آن چيز روانى بخورد ، با آب قليل بايد هفت مرتبه شست و در كر و جارى يك مرتبه كافى است، و لازم نيست آنرا خاكمال كنند، اگر چه احتياط مستحب آن است كه خاكمال شود.
مسئله 169 - اگر ظرفى را كه به شراب نجس شده ، با آب قليل مثل ساير ظرفها آب بكشند ، پاك مى شود ولى مستحب است كه آنرا هفت مرتبه بشويند.
مسئله 170 - كوزه هايى كه از گل نجس ساخته شده و يا آب نجس در آن فرو رفته اگر در آب كر يا جارى بگذارند؛ به هر جاى آن كه آب برسد پاك مى شود. و اگر بخواهند باطن آن هم پاك شود بايد بقدرى در آب كر يا جارى بماند كه آب به تمام آن فرو رود.
مسئله 171 - ظرف نجس را با آب قليل دو جور مى شود آب كشيد ، يكى آنكه سه مرتبه پر كنند و خالى كنند ، ديگر آنكه سه دفعه قدرى آب در آن بريزند و در هر دفعه آب را طورى در آن بگردانند كه به جاهاى نجس آن برسد و بيرون بريزند.
مسئله 172 - اگر ظرف بزرگى مثل پاتيل و خمره نجس شود ، چنانچه سه مرتبه آنرا از آب پر كنند و خالى كنند پاك مى شود. و همچنين است اگر سه مرتبه از بالا آب در آن بريزند ، بطورى كه تمام اطراف آنرا بگيرد و در هر دفعه آبى كه ته آن جمع مى شود بيرون آوردند. و احتياط واجب آن است كه در هر دفعه ظرفى را كه با آن آبها را بيرون مى آورند آب بكشند . ولى بوسيله آب كر بصرت اتصال بنقاط نجس پاك مى شود.
مسئله 173 - اگر فلز نجس را ذوب كنند و آب بكشند ظاهرش پاك مى شود. هر چند اعماقش نجس ميماند.
مسئله 174 - تنورى كه به بول نجس شده است؛ مانند مكانهاى ثابت ديگر اگر دو مرتبه از بالا آب در آن بريزند بطورى كه تمام اطراف آنرا بگيرد پاك مى شود. و در غير بول اگر بعد از برطرف شدن نجاست يك مرتبه بدستورى كه گفته شد آب در آن بريزند كافى است . و بهتر است كه گودالى ته آن بكنند تا آبها در آن جمع شود. و بيرون بياورند ، بعد آن گودال را با خاك پاك پر كنند. ولى بوسيله آب كر بصرف اتصال بنقاط نجس پاك مى شود. اينها در صورتى است كه بخواهيم ظاهرش را تطهير كنيم . ولى اگر آب نجس فرو رفته و باطن آن هم نجس شده است بايد يقين كنيم كه آب بطور مطلق باطنش را بگيرد.
مسئله 175 - اگر چيز نجس را بعد از برطرف كردن عين نجاست يك مرتبه در آب كر يا جارى فرو برند كه آب به تمام جاهاى نجس آب برسد ، پاك مى شود. ولى در فرش و لباس و مانند اينها فشار يا حركت شديد لازم است كه آب از آن خارج شود.
مسئله 176 - اگر بخواهند چيزى را كه به بول نجس شده با آب قليل آب بكشند چنانچه يك مرتبه آب روى آن بريزند و از آن جدا شود ، در صورتى كه بول در آن چيز نمانده باشد ، يك مرتبه ديگر كه آب روى آن بريزند پاك مى شود ، ولى در لباس و فرش و مانند اينها بايد بعد از هر دفعه ، فشار دهند تا غساله آن بيرون آيد. (و غساله آبى است كه معمولا در وقت شستن و بعد از آن از چيزى كه شسته مى شود، خود بخود يا بوسيله فشار جدا مى شود.)
مسئله 177 - اگر چيزى به بول پسر شيرخوارى كه غذا خور نشده و شير خوك و زن كافر هم نخورده ، نجس شود ، چنانچه يك مرتبه آب روى آن بريزند كه به تمام جاهاى نجس آن برسد پاك مى شود ، ولى احتياط مستحب آن است كه يك مرتبه ديگر هم آب روى آن بريزند. و احتياطا در لباس و فرش و مانند اينها فشار لازم است .
مسئله 178 - اگر چيزى بغير بول نجس شود چنانچه بعد از برطرف كردن نجاست يك مرتبه آب روى آن بريزند و از آن جدا شود پاك مى گردد . و نيز اگر در دفعه اولى كه آب روى آن مى ريزند تا بعد از برطرف شدن نجاست آب ريختن را ادامه دهند بطورى كه پس از زوال نجاست هم آب روى آن بيايد پاك مى شود . ولى در هر صورت لباس و مانند آنرا بايد فشار دهند تا غساله آن بيرون آيد.
مسئله 179 - اگر حصير نجس را كه با نخ بافته شده در آب كر يا جارى فرو برند، بعد از برطرف شدن عين نجاست پاك مى شود. و اگر بخواهند آنرا با آب قليل آب بكشند ، فشار دادن آن لازم نيست و رسيدن آب مطلق به باطن نخهاى آن كافى است .
مسئله 180 - اگر ظاهر و باطن حبوبات چون گندم و برنج و همينطور صابون و مانند اينها نجس شود؛ چنانچه آنها را در ظرفى ريخته و در آب كر يا جارى بگذارند و بقدرى بماند كه رطوبت آب پاك به باطن آنها تا آنجائيكه رطوبت نجس سرايت كرده برسد ممكن است گفته شود همين اندازه در تطهير آنها كافى است بشرط آنكه رطوبت نجس باطن آنها قبل از تطهير خشك شده باشد ، ليكن چون يقين برسيدن آب مطلق به مورد نجاست لازم است و نمى توان يقين پيدا كرد ، حكم به طهارت مشكل است نظير قند ساخته شده از شكر نجس كه بعدا ذكر مى شود ولى اگر كسى يقين كند كه آب مطلق به باطن اينها رسيده است پاك مى شود.
مسئله 181 - اگر انسان شك كند كه آب نجس به باطن صابون و مانند آن رسيده يا نه باطن آن پاك است .
مسئله 182 - اگر ظاهر برنج و گوشت يا چيزى مانند اينها بغير بول نجس شده باشد چنانچه آنرا در ظرف پاكى بگذارند و بعد از زوال عين نجس ، يك مرتبه آب روى آن بريزند و خالى كنند پاك مى شود ، و اگر به بول نجس شده بعد از زوال عين ، دو مرتبه آب روى آن بريزند و خالى كنند، پاك مى شود و ظرف آن هم پاك مى گردد. ولى اگر بخواهند لباس يا چيزى را كه فشار لازم دارد در ظرفى بگذارند و آب بكشند؛ بايد در هر مرتبه كه آب روى آن مى ريزند ، آن را فشار دهند و ظرف را كج كنند، تا غساله اى كه در آن جمع شده بيرون بريزد.
مسئله 183 - لباس نجسى را كه رنگ شده اگر در آب كر يا جارى فرو برند و حركت دهند و آب پيش از آنكه بواسطه رنگ پارچه مضاف شود به تمام آن برسد، آن لباس پاك مى شود، اگر چه موقع فشار دادن ، آب مضاف يا رنگين از آن بيرون آيد.
مسئله 184 - اگر لباسى را در كر يا جارى آب بكشند ، و بعد چيزى مثلا لجن آب در آن ببينند ، چنانچه احتمال ندهند كه جلوگيرى از رسيدن آب كرده ، آن لباس پاك است .
مسئله 185 - اگر بعد از آب كشيدن لباس و مانند آن خورده گل يا صابون و… در آن ديده شود و بداند كه آب مطلق زير آنها رسيده ، پاك است ولى اگر آب نجس به باطن آنها رسيده باشد ، ظاهر آنها پاك و باطن آنها نجس است .
مسئله 186 - هر چيز نجس ، تا عين نجاست را از آن برطرف نكنند پاك نمى شود. ولى اگر بو يا رنگ نجاست در آن مانده باشد اشكال ندارد. پس اگر خون را از لباس برطرف كنند و لباس را آب بكشند و رنگ خون در آن بماند پاك مى باشد، اما چنانچه بواسطه بو يا رنگ يقين كنند يا احتمال دهند كه ذره اى نجاست در آن چيز مانده نجس است .
مسئله 187 - اگر نجاست بدن را در آب كر يا جارى بر طرف كنند، بدن پاك مى شود . و بيرون آمدن و دوباره در آب رفتن لازم نيست .
مسئله 188 - غذاى نجسى كه لاى دندانها مانده؛ اگر آب در دهان بگردانند و به تمام غذاى نجس برسد ، پاك مى شود.
مسئله 189 - اگر موى زياد سر و صورت را با آب قليل آب بكشند اگر بخودى خود آب بيرون نيايد بنابر احتياط واجب ، بايد فشار دهند كه غساله آن جدا شود.
مسئله 190 - اگر جائى از بدن يا لباس را با آب قليل آب بكشند ، اطراف آنجا كه متصل به آن است و معمولا موقع آب كشيدن آنجا نجس مى شود ، با پاك شدن جاى نجس پاك مى شود. و همچنين است اگر چيز پاكى را پهلوى چيز نجس بگذارند و روى هر دو آب بريزند . پس اگر براى آب كشيدن يك انگشت نجس ، روى همه انگشتها آب بريزند و آب نجس به همه آنها برسد ، بعد از پاك شدن انگشت نجس ، تمام انگشتها پاك مى شود.
مسئله 191 - گوشت و دنبه اى كه نجس شده ، مثل چيزهاى ديگر آب كشيده مى شود. و همچنين است اگر ظرف يا بدن يا لباس ، چربى كمى داشته باشد كه از رسيدن آب به آنها جلوگيرى نكند ولى اگر بطورى چرب باشد كه جلوگيرى از رسيدن آب به آنها كند ، چنانچه بخواهند آب بكشند ، بايد چربى را برطرف كنند تا آب به آنها برسد.
مسئله 192 - چيز نجسى كه عين نجاست در آن نيست ؛ اگر زير شيرى كه متصل به كر است يكدفعه بشويند ، پاك مى شود و نيز اگر عين نجاست در آن باشد چنانچه عين نجاست آن ، زير شير يا بوسيله ديگر بر طرف شود و آبى كه از آن چيز مى ريزد بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد ، با همان آب شير پاك مى گردد . اما اگر آبى كه از آن مى ريزد ، بو يا رنگ يا مزه نجاست گرفته باشد، بايد بقدرى آب روى آن بريزند تا در آبى كه از آن جدا مى شود بو يا رنگ يا مزه نجاست نباشد.
مسئله 193 - اگر چيزى را آب بكشد و يقين كند پاك شده و بعد شك كند كه عين نجاست را از آن بر طرف كرده يا نه ، چنانچه موقع آب كشيدن ، متوجه برطرف كردن عين نجاست بوده ؛ آن چيز پاك است و همينطور اگر نمى داند كه متوجه بوده يا نه ولى اگر مى داند كه متوجه برطرف كردن عين نجاست نبوده ، بايد دوباره آن را آب بكشد.
مسئله 194 - زمينى كه آب در آن فرو نمى رود و از محل نجس هم به محل ديگر جارى نمى شود ، اگر نجس شود با آب قليل پاك نمى گردد مگر آنكه غساله آن را با پارچه يا ظرف بگيرند، ولى زمينى كه روى آن شن يا ريگ باشد- چون آبى كه روى آن مى ريزند از آن جدا شده و در شن و ريگ فرو مى رود - با آب قليل پاك مى شود.
مسئله 195 - زمين و سنگ فرش و آجر فرش و زمين سختى كه آب در آن فرو نمى رود، اگر نجس شود با آب قليل پاك مى گردد، ولى بايد بقدرى آب روى آن بريزند كه جارى شود. و چنانچه آبى كه روى آن ريخته اند از سوراخى بيرون رود همه زمين پاك مى شود و اگر بيرون نرود جائى كه آبها جمع مى شود نجس است و براى پاك شدن محل غساله كافى است كه غساله آنرا در هر مرتبه بوسيله ظرف يا پارچه بگيرند.
مسئله 196 - زمينى كه آب در آن فرو نمى رود و از محل نجس هم به محل ديگر جارى نمى شود ، اگر نجس شود با آب قليل پاك نمى گردد مگر آنكه غساله آنرا در هر مرتبه بوسيله ظرف يا پارچه بگيرند.
مسئله 197 - اگر ظاهر نمك سنگ و مانند آن نجس شود ، با آب كمتر از كر هم پاك مى شود.
مسئله 198 - اگر شك آبشده نجس را قند كنند و در آب كر يا جارى بگذارند پاك نمى شود. مگر اينكه يقين كنند آب مطلق با عماق آن رسيده و اين خيلى بعيد است .
