چيزي كه با آن زخم و شكسته را ميبندند و دوائي كه روي زخم و مانند آن ميگذارند جبيره ناميده ميشود. مسئله 346 - اگر در يكي از جاهاي وضو زخم يا دمل يا شكستگي باشد چنانچه روي آن باز است و آب براي آن ضرر ندارد، بايد تطهير و بطور معمول وضو گرفت.
مسئله 347 - اگر زخم يا دمل يا شكستگي در صورت و دستها است و روي آن باز است و آب ريختن روي آن ضرر دارد چنانچه پاك است و كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد بايد دست تر بر آن بكشد و اگر اين مقدار هم ضرر دارد يا زخم نجس است و نميشود آب كشيد. بايد اطراف زخم را بطوري كه در وضو گفته شد از بالا به پائين بشويد. و گذاردن پارچه روي زخم و دست بر آن كشيدن لازم نيست اگر چه بهتر است.
مسئله 348 - اگر زخم يا دمل يا شكستگي در جلوي سر يا روي پاها است و روي آن باز است؛ چنانچه طوري زياد است كه نتواند مسح كند. بايد چيزي چون پلاستيك و يا پارچه پاكي روي آن بگذارد و روي پارچه را با تري آب وضو كه در دست مانده مسح كند و بنابر احتياط لازم تيمّم هم بنمايد و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد، مسح لازم نيست ولي بايد بعد از وضو تيمّم نمايد.
مسئله 349 - اگر روي دمل يا زخم يا شكستگي بسته باشد؛ چنانچه باز كردن آن ممكن است و پاك است و آب هم براي آن ضرر ندارد، بايد باز كند و وضو بگيرد، چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد، يا جلوي سر و روي پاها.
مسئله 350 - اگر زخم يا دمل يا شكستگي در صورت يا دستها باشد و بشود روي آنرا باز كرد، چنانچه ريختن آب روي آن ضرر دارد و كشيدن دست تر ضرر ندارد كشيدن دست تر روي آن كافي است و پارچه گذاردن و دست روي آن كشيدن لازم نيست اگر چه احتياطا خوب است اينها در صورتي استكه محل پاك باشد.
مسئله 351 - اگر نميشود روي زخم را باز كرد ولي زخم و چيزي كه روي آن گذاشته، پاك است و رسانيدن آب به زخم ممكن است و ضرر هم ندارد؛ بايد آب را به روي زخم برساند. و اگر زخم يا چيزي كه روي آن گذاشته نجس است؛ چنانچه آب كشيدن آن و رساندن آب به روي زخم ممكن باشد، بايد آن را آب بكشد و موقع وضوء آب را به زخم برساند، و در صورتي كه آب براي زخم ضرر دارد، يا آنكه رساندن آب به روي زخم ممكن نيست، يا زخم نجس است و نميشود آنرا آب كشيد، بايد اطراف زخم را بشويد و اگر جبيره پاك است، روي آن مسح كند و اگر جبيره نجس است، يا نميشود روي آن را دست تر كشيد مثلا دوائي است كه بدست ميچسبد، بنا براحتياط واجب پارچه پاكي را بطوري كه به بستن و مانند آن جزء جبيره حساب شود، روي آن قرار دهد و دست تر روي آن بكشد، و اگر تمام محل تيمّم يا بعض آن بيمانع باشد احتياطا تيمّم هم بكند و اگر مواضع تيمّم پوشيده باشد وضوي جبيرهاي كافي است و تيمّم جبيرهاي لازم نيست. و در اين مورد و تمام موارد مشابه اگر وضو گرفتن با جبيره و حفظ طهارت محل خيلي سخت و دشوار است وضو لازم نيست و تيمّم كفايت ميكند.
مسئله 352 - اگر جبيره تمام صورت يا تمام يكي از دستها يا تمام هر دو دست را گرفته باشد، بايد وضوي جبيرهاي بگيرد و بنابر احتياط واجب اگر تمام يا بعض مواضع تيمّم پوشيده نيست تيمّم هم بنمايد.
مسئله 353 - اگر جبيره تمام اعضاء وضو را گرفته باشد، بنابر احتياط واجب بايد وضوي جبيرهاي بگيرد و تيمّم هم بنمايد.
مسئله 354 - كسي كه در كف دست و انگشتها جبيره دارد و در موقع وضو دست روي آن كشيده است، بايد سر و پاها را با همان رطوبت مسح كند. و اگر رطوبت ندارد از جاهاي ديگر به ترتيبي كه قبلا گفتيم بگيرد.
مسئله 355 - اگر جبيره تمام پهناي روي پا را گرفته ولي مقداري از طرف انگشتان و مقداري از طرف بالاي پا باز است، بايد جاهائي كه باز است روي پا را و جائي كه جبيره است روي جبيره را مسح كند.
مسئله 356 - اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد؛ بايد بين آنها را بشويد و اگر جبيرهها در سر يا روي پاها باشد، بايد بين آنها را مسح كند و در جاهايي كه جبيره است بايد به دستور جبيره عمل نمايد.
مسئله 357 - اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نيست، بايد به دستور جبيره عمل كند و بنابر احتياط واجب تيمّم هم بنمايد، و اگر برداشتن جبيره ممكن است بايد جبيره را بردارد، انگاه اگر زخم در صورت و دستها است اطراف آن را بشويد و اگر در سر يا روي پاها است اطراف آن را مسح كند و براي جاي زخم به دستور جبيره عمل نمايد.
مسئله 358 - اگر در جاي وضو زخم و جراحت و شكستگي نيست ولي به جهت ديگري آب براي آن ضرر دارد، بايد تيمّم كند و احتياط مستحبّ آن است كه وضوي جبيرهاي هم بگيرد.
مسئله 359 - اگر جايي از اعضاء وضو را رگ زده است و نميتواند آن را آب بكشد يا آب براي آن ضرر دارد؛ بايد به دستور جبيره عمل كند.
مسئله 360 - اگر در جاي وضو يا غسل چيزي چسبيده است كه برداشتن آن ممكن نيست، يا به قدري مشقّت دارد كه نميشود تحمل كرد، بايد به دستور جبيره عمل كندو خود ان چيز بجاي پارچه جببيره حساب ميشود و بنابر احتياط واجب اگر تمام يا بعض محل تيمّم بيمانع باشد تيمّم هم بنمايد.
مسئله 361 - غسل جبيرهاي مثل وضوي جبيرهاي است، و اگر ارتماسي هم بجا آورده شود صحيح است اگر چه ترتيبي بهتر است.
مسئله 362 - كسي كه وظيفه او تيمّم است اگر در بعضي از جاهاي تيمّم او زخم يا دمل يا شكستگي باشد، بايد به دستور وضوي جبيرهاي، تيمّم جبيرهاي نمايد.
مسئله 363 - كسي كه بايد با وضو يا غسل جبيرهاي نماز بخواند، چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر او برطرف نميشود، ميتواند در اوّل وقت نماز بخواند، ولي اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف شود، احتياط واجب آن است كه صبر كند و اگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو يا غسل جبيرهاي بجا آورد. و اگر صبر نكرده با جبيره انجام داد و سپس قبل از تمام شدن وقت عذرش برطرف شد باحتياط واجب اعاده كند.
مسئله 364 - اگر انسان براي ناراحتي كه در چشم او است روي چشم خود را بچسباند، بايد وضو و غسل را جبيرهاي انجام دهد و احتياط آن است كه تيمّم هم بنمايد.
مسئله 365 - كسي كه نميداند وظيفهاش تيمّم است يا وضوي جبيرهاي بنابر احتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد.
مسئله 366 - نمازهائي را كه انسان با وضوي جبيرهاي خوانده صحيح است ولي بعد از آنكه عذرش برطرف شد و هنوز وضوي جبيرهاي باطل نشده است، براي نمازهاي بعد بنابر احتياط لازم بايد وضو بگيرد.
