مسئله 799 - نافله نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده ميشود و وقت فضيلت آن از اوّل ظهر است تا موقعي كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا ميشود باندازه دو هفتم شاخص شود، مثلا اگر درازي شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سايه آن به دو وجب رسيد، آخر وقت فضيلت نافله ظهر است و تا آخر وقت فريضه، هرگاه پيش از نماز ظهر به قصد اداء بجا آورد صحيح است. و هم چنين وقت اداء نافله عصر تا وقت اداء فريضه عصر است.
مسئله 800 - نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده ميشود و وقت فضيلت آن تا موقعي است كه سايه شاخص به چهار هفتم آن برسد. و چنانچه بخواهد نافله ظهر را بعد از نماز ظهر يا نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند، بنابر احتياط واجب نيّت اداء و قضا نكند و به قصد مافيالذمّه بجا آورد. و همينطور ميتواند نافله ظهر و عصر را پيش از ظهر (حتّي از اوّل صبح) بخواند ليكن احتياط آن است كه به قصد رجاء ثواب بخواند، خصوصا اگر بداند كه بعد از ظهر موفّق نميشود.
مسئله 801 - وقت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتي كه سرخي طرف مغرب كه بعد از غروب كردن آفتاب در آسمان پيدا ميشود از بين برود. اگر چه بعيد نيست امتداد وقت نافله مغرب بامتداد وقت آن. و بهتر اينكه بعد از برطرف شدن سرخي مزبور، قصد اداء يا قضا نكند.
مسئله 802 - وقت نافله عشاء بعد از تمام شدن نماز عشاء تا نصف شب است، و بهتر است بعد از نماز عشاء بلافاصله خوانده شود.
مسئله 803 - نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده ميشود و وقت آن بعد از فجر اوّل است، تا وقتي كه سرخي طرف مشرق پيدا شود. و نشانه فجر اوّل در وقت نماز صبح گفته شد. و ممكن است نافله صبح را پيش از فجر، بعد از نافله شب، بلافاصله و يا در ضمن نماز شب خواند.
مسئله 804 - وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح، و بهتر است كه هنگام سحر يعني ثلث آخر شب انجام شود و بهتر آنكه نزديك اذان صبح خوانده شود و منظور از شب در اينجا از غروب تا طلوع خورشيد ميباشد.
مسئله 805 - مسافر و كسي كه براي او سخت است، نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، ميتواند آن را در اوّل شب بجا آورد.
مسئله 806 - در نقاطي كه چندين ماه شب يا روز ميباشد نيز حركت 24 ساعتي زمين تحقّق دارد. منتهي ديدن نور خورشيد بعلت دوري و نزديكي از حركت ميلي خورشيدي تفاوت ميكند و در زندگي افراد آنجا - جائيكه سكنه دارد نيز شب و روز قراردادي دارند، بايد بر اساس همان شبانه روز خودشان نمازهاي پنجگانه انجام شود. در نقاطي هم كه در مجموعه 24 ساعت، هم شب و هم روز تحقّق دارد، ولي مثلا فقط 2 ساعت روز و 22 ساعت شب باشد نيز همينطور ميباشد، و اينطور نيست كه مثلا روزه 2 ساعت واجب باشد و برعكس آن 22 ساعت. چنانكه لازم نيست به زمان مكانهاي ديگر رجوع شود، يا اصلا نماز و روزه واجب نباشد، يا سفر به آنجا حرام و هجرت از آنجا واجب شد كه گفته شده است.
