مسئله 1447 - اگر پدر به جهت عذري نماز يا روزهاش را بجا نياورده باشد، بعد از فوت او بر پسر بزرگتر واجب است قضا نمايد يا براي انجام آن اجير بگيرد هر چند پدر از قضا كردن عاجز بوده و نتوانسته باشد قضاء كند، و بنابر احتياط واجب اگر از روي نافرماني هم ترك كرده باشد، پسر بزرگتر بايد آنرا قضا نمايد.
و در مورد مادر نيز احتياط مستحب رعايت اين حكم است بلكه در صورتي هم كه پدر و مادر وصيت نكرده باشند، و پسر هم نداشته باشند احتياط مستحب اين است كه اكبر ذكور از اولياء ميت طبق طبقات ارث نماز و روزه او را قضا كند و با نبود ذكور اناث از آنها انجام دهند.
مسئله 1448 - اگر پسر بزرگتر شك دارد كه پدرش نماز و روزه قضا داشته يا نه، چيزي بر او واجب نيست فحص و تحقيق هم لازم نيست .
مسئله 1449 - اگر پسر بزرگتر بداند كه پدرش نماز قضا داشته و شك كند كه بجا آورده يا نه، بنابر احتياط واجب بايد قضا نمايد.
مسئله 1450 - اگر معلوم نباشد كه پسر بزرگتر كدام است، قضاي نماز و روزه پدر و بر هيچ كدام از پسرها واجب نيست. ولي احتياط مستحب آن است كه نماز و روزه او را بين خودشان قسمت كنند، يا براي انجام آن قرعه بزنند.
مسئله 1451 - اگر ميت وصيت كرده باشد كه براي نماز و روزه او اجير بگيرند بعد از آنكه اجير، نماز و روزه را بطور صحيح بجا آورد، بر پسر بزرگتر چيزي واجب نيست.
مسئله 1452 - قضا نماز و روزه مادر بر پسر بزرگ واجب نيست ولي اگر پسر بزرگتر بخواهد نماز مادر را بخواند بايد به تكليف خود عمل كند، مثلا قضاي نماز صبح و مغرب و عشاء مادرش را بايد بلند بخواند.
مسئله 1453 - كسي كه خودش نماز و روزه قضا دارد، اگر نماز و روزه پدر هم بر او واجب شود، هر كدام را بخواهد اول بجا آورد اشكالي ندارد.
مسئله 1454 - اگر پسر بزرگتر موقع مرگ پدر نابالغ يا ديوانه باشد وقتي كه بالغ شد يا عاقل گرديد، بايد نماز و روزه پدر را قضا نمايد. و چنانچه پيش از بالغ شدن يا عاقل شدن بميرد، بر پسر دوم واجب است بنابر احتياط.
مسئله 1455 - اگر پسر بزرگتر پيش از آنكه نماز و روزه پدر را قضا كند بميرد، چنانچه بين مرگ پدر و مرگ او بقدري طول كشيده كه ميتوانسته قضاي نماز و روزه او را بجا آورد، بر پسر دوم چيزي واجب نيست و اگر اين مقدار طول نكشيده قضاي آنها بر پسر دوم واجب است بنابر احتياط.
