مسئله 1667 - اگر روزهدار استمناء كند يعني كاري كند كه مني از او بيرون آيد، روزهاش باطل ميشود.
مسئله 1668 - اگر بياختيار مني از او بيرون آيد، روزهاش باطل نيست. ولي اگر كاري كند كه بياختيار مني از او بيرون آيد صور مختلفي دارد:، يا قصد مني دارد، يا فقط عادت به خروج مني دارد، يا هم عادت دارد و هم قصد، يا نه عادت دارد و نه قصد، و در صورت اخير يا اطمينان دارد كه مني خارج نميشود يا اطمينان ندارد، و در هر صورت كار او يا از قبيل نگاه و مكالمه است، يا از قبيل بوسه و دست گذاشتن است و بنابر احتياط واجب در همه اقسام روزهاش باطل ميشود هر چند در بعضي از صور باطل نشدن خالي از وجه نيست و بهر حال بايد تا غروب امساك نمايد .
مسئله 1669 - هرگاه روزهدار بداند كه اگر در روز بخوابد محتلم ميشود، يعني در خواب مني از او بيرون ميآيد اگر به زحمت نميافتد بهتر است نخوابد و اگر بخوابد و محتلم بشود روزهاش صحيح است ولي بنابراحتياط مستحبّ روزه را تمام كند و قضاي آن را هم بگيرد. ولي اگر باين قصد بخوابد كه محتلم شود حكم مسئله پيش را دارد.
مسئله 1670 - اگر روزهدار در حال بيرون آمدن مني از خواب بيدار شود، واجب نيست از بيرون آمدن آن جلوگيري كند و روزهاش صحيح است ولي نبايد عمدا كاري كند كه تشديد شود و مني بيشتر بيرون آيد.
مسئله 1671 - روزهداري كه محتلم شده، ميتواند بول كند و به دستوري كه در
مسئله 81 گفته شد، استبراء نمايد. هر چند بداند به واسطه بول يا استبراء كردن باقي مانده مني از مجري بيرون ميآيد ولي در صورتي كه غسل كرده باشد نميتواند استبراء كند. و اگر بداند كه در مجري چيزي مانده و اگر پيش از غسل بول نكند بعد از غسل بيرون بيايد بنابراحتياط واجب پيش از غسل بايد بول كند.
مسئله 1672 - اگر به قصد بيرون آمدن مني كاري انجام دهد در صورتي كه مني از او بيرون نيايد روزهاش باطل نميشود. ولي اگر توجه دارد كه استمناء موجب بطلان روزه است و در عين حال به قصد بيرون آمدن مني چنين كند روزهاش باطل است هر چند بيرون نيايد.
