مسئله 1793 - مسافري كه بايد نمازهاي چهار ركعتي را در سفر دو ركعت بخواند نبايد روزه بگيرد. و مسافري كه نمازش را تمام ميخواند، مثل كسي كه كارش مسافرت، يا سفر او سفر معصيت است، بايد در سفر روزه بگيرد.
مسئله 1794 - مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد ولو براي فرار از روزه باشد و در اين صورت مكروه است چنانكه سفر قبل از روز بيست و چهارم مكروه است مگر اينكه سفر براي حج، يا عمره، يا كار ضروري باشد.
مسئله 1795 - اگر غير روزه رمضان روزه معيّن ديگري بر انسان واجب باشد نبايد در آن روز مسافرت كند. و اگر در سفر باشد بايدقصد كند كه ده روز در جايي بماند و آن روز را روزه بگيرد. ولي اگر نذر كرده باشد روز معيني را روزه بگيرد ميتواند در آن روز مسافرت نمايد و در سفر روزه نگيرد و بنابر احتياط واجب قضاي آن را بگيرد.
مسئله 1796 - اگر نذر كند روزه بگيرد و روز آن را معيّن نكند، نميتواند آن را در سفر بجا آورد. ولي چنانچه نذر كند كه روز معيني را در سفر روزه بگيرد بايد آن را در سفر بجا آورد. و نيز اگر نذر كند روز معيني را چه مسافر باشد يا نباشد، روزه بگيرد بايد آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگيرد.
مسئله 1797 - مسافر ميتواند براي خواستن حاجت، سه روز در مدينه طيّبه روزه مستحبّيبگيرد، و احوط اين است كه آن سه روز، چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه باشد چنانچه در روايات وارد شده است و بهتر آن است كه در اين سه روزه در صورت امكان در مسجد النبي(ص) معتكف شود و نزد هر يك از ستونهاي توبه و ستون نزديك مقام پيامبر(ص) و نزديك قبر بالاي سر، دو ركعت نماز بجا آورد و در صورت امكان جز ذكر و مناجات و دعا سخني نگويد.
مسئله 1798 - كسي كه نميداند روزه مسافر باطل است اگر در سفر روزه بگيرد و در بين روز، مسئله را بفهمد روزهاش باطل ميشود. و اگر تا مغرب نفهمد روزهاش صحيح است.
مسئله 1799 - اگر فراموش كند كه مسافر است، يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل ميباشد و در سفر روزه بگيرد روزه او باطل است.
مسئله 1800 - اگر روزهدار بعد از ظهر مسافرت نمايد بايد روزه خود را تمام كند، و اگر پيش از ظهر مسافرت كند وقتي به حدّ ترخص برسد، يعني به جائي برسد كه ديوار شهر را نبيند و صداي اذان آن را نشنود، به تفصيلي كه در نماز مسافر گذشت، روزه او صحيح نيست و قضاي آن واجب است، و اگر پيش از رسيدن به حدّ ترخص عمدا روزه را باطل كند كفّاره بر او واجب است.و اگر پيش از ظهر مجددا به وطن برگردد وقتي به حدّ ترخص رسيد اگر مفطري انجام نداده بايد نيّت روزه كند و روزهاش صحيح است.
مسئله 1801 - اگر مسافر پيش از ظهر به وطنش برسد، يا به جايي برسد كه ميخواهد ده روز در آنجا بماند، چنانچه كاري كه روزه را باطل كند انجام نداده، بايد آن روز را روزه بگيرد. و اگر انجام داده، روزه آن روز بر او واجب نيست و صحيح هم نميباشد.
مسئله 1802 - اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد، يا به جايي برسد كه ميخواهد ده روز در آنجا بماند، نبايد آن روز را روزه بگيرد.
مسئله 1803 - مسافر و كسي كه از روزه گرفتن عذر دارد، مكروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد، و يا در خوردن و آشاميدن كاملا خود را سير كند.
