مسائل متفرقه زناشوئي‏

مسئله 2679 - كسي كه به واسطه نداشتن همسر به حرام مي‏افتد، واجب است ازدواج كند و همينطور اگر ضرر مهمي براي جسم او داشته باشد.

مسئله 2680 - اگر شوهر در عقد شرط كند كه زن باكره باشد و بعد از عقد معلوم شود كه باكره نبوده، نمي‏تواند عقد را فسخ كرده بهم بزند، ولي اگر به اقرار زن يا به راهي ديگر ثابت شود كه پيش از عقد بكارت او زائل شده، شوهر مي‏تواند تفاوت بين باكره و غير باكره را از مهر او كم كند. و اگر شرط باكره بودن نشود و عقد هم با قرائني مبتني بر شرط بكارت نباشد نمي‏تواند تفاوت را كم كند.

مسئله 2681 - اگر مرد و زن نامحرم در محل خلوتي باشند كه كسي در آنجا نباشد و ديگري هم نمي‏تواند وارد شود، چنانچه بترسند كه به حرام بيفتند بايد از آنجا بيرون بروند، بلكه احوط ترك خلوت است مطلقا، و نمازشان نيز در حال خلوت خلاف احتياط است. ليكن اقوي صحت نماز است و خود خلوت هم حرام نيست مگر اينكه كار حرامي انجام شود يا خوف ابتلاء به حرام باشد.

مسئله 2682 - اگر مرد مهر زن را در عقد معين كند و قصدش اين باشد كه آن را ندهد، عقد صحيح است ولي مهر را بايد بدهد.

مسئله 2683 - مسلماني كه منكر خدا يا پيغمبر شود، يا حكم ضروري دين، يعني حكمي را كه همگان آن را جزء دين اسلام مي‏دانند، مثل واجب بودن نماز و روزه يا وجوب حج و حجاب و... انكار كند، در صورتي كه منكر شدن آن حكم، به انكار خدا يا پيغمبر برگردد مرتد است. و همچنين است اگر از خوارج و نواصب و غلات گردد و حكم ازدواج مرتد را بعداً ذكر مي‏كنيم.

مسئله 2684 - اگر مردي پيش از آنكه با همسرش نزديكي كند به طوري كه در مسئله پيش گفته شد مرتد شود، عقد او باطل مي‏گردد. و همچنين است اگر بعد از نزديكي مرتد شود ولي يائسه باشد، يعني اگر قرشيه است شصت سال و اگر قرشيه نيست پنجاه سال او تمام شده باشد، اما اگر يائسه نباشد، بايد به دستوري كه د راحكام طلاق گفته خواهد شد عده نگهدارد، پس اگر در بين عده مجددا مسلمان شود بنا به مشهور علماء عقد باقي است ليكن احتياط ترك نشود و اگر تا آخر عده مرتد بماند عقد باطل است.

مسئله 2685 - كسي كه مسلمان زاده است چنانچه بعد از بالغ شدن اظهار اسلام كند، ولي بعد مرتد شود زنش بر او حرام مي‏شود و بايد زنش به مقداري كه در احكام طلاق گفته مي‏شود عده وفات نگهدارد.

مسئله 2686 - مردي كه از پدر و مادر غير مسلمان به دنيا آمده و مسلمان شده اگر پيش از نزديكي با عيالش مرتد شود، عقد او باطل مي‏گردد، و اگر بعد از نزديكي مرتد شود، چنانچه زن او در سن زنهائي باشد كه حيض مي‏بينند بايد آن زن به مقداريكه د راحكام طلاق گفته مي‏شود عده نگهدارد، پس اگر پيش از تمام شدن عده، شوهر او مسلمان شود بنابه مشهور ميان علماء عقد باقي است ليكن احتياط ترك نشود وگرنه باطل است، ولي در صورت اول نيز بهتر است عقد او تجديد شود.

مسئله 2687 - اگر زن د رعقد با مرد شرط كند كه او را از شهري بيرون نبرد و مرد هم قبول كند، نبايد زن را از آن شهر بيرون ببرد مگر با رضايت او.

مسئله 2688 - اگر زن انسان از شوهر ديگرش دختري داشته باشد، انسان مي‏تواند آن دختر را براي پسر خود كه از آن زن نيست عقد كند. و نيز اگر دختري را براي پسر خود عقد كند مي‏تواند با مادر آن دختر ازدواج نمايد.

مسئله 2689 - اگر زني از زنا آبستن شود، جايز نيست بچه‏اش را سقط كند.

مسئله 2690 - اگر كسي با زني كه شوهر ندارد و در عده كسي هم نيست زنا كند، چنانچه بعد از استبراء به يك مرتبه حيض شدن او را عقد كند و بچه‏اي از آنان پيدا شود، در صورتي كه ندانند از نطفه حلال است يا حرام، آن بچه حلال زاده است.

مسئله 2691 ـ اگر مرد نداند كه زن در عدّه است، يا نداند كه عقد در عدّه حرام است و با او ازدواج كند، چنانچه زن هم نداند و بچّهاي از آنان به دنيا آيد، حلالزاده است و شرعاً فرزند هر دو ميباشد، ولي اگر زن ميدانسته كه در عدّه است و نيز ميدانسته كه عقد در عدّه حرام است شرعاً بچه فرزند پدر است و بين او و مادر ارث نيست، و در هر دو صورت عقد آنان باطل است و به يكديگر حرام ابدي ميباشند.

مسئله 2692 ـ اگر زن بگويد يائسهام حرف او قبول نيست، مگر اينكه از حرف او وثوق پيدا شود، ولي اگر بگويد شوهر ندارم يا بگويد در عدّه نيستم، حرف او قبول ميشود.

مسئله 2693 ـ اگر بعد از آنكه انسان با زني ازدواج كرد، كسي بگويد آن زن شوهر داشته و زن بگويد نداشتم، چنانچه شرعاً ثابت نشود كه زن شوهر داشته، بايد حرف زن را قبول كرد، ولي اگر آن كس مورد وثوق باشد، بنابر احتياط واجب مرد با طلاق از آن زن جدا شود.

مسئله 2694 ـ اگر زني كه آزاد و مسلمان و عاقل است دختري داشته باشد تا دو سال بلكه بنابراحتياط واجب تا هفت سال دختر تمام نشده حقّ حضانت با مادر است و پدر نميتواند او را از مادرش جدا كند مگر اينكه مادر شوهر كرده باشد، و اگر پدر مرده است حقّ حضانت با مادر است و نوبت به جدّ و ديگران نميرسد.

مسئله 2695 ـ مستحب است در شوهر دادن دختري كه بالغه است، يعني مكلف شده، عجله كنند. حضرت امام صادق(ع) فرمودند: "يكي از سعادتهاي مرد آن است كه دخترش در خانة او حيض نبيند".

مسئله 2696 ـ اگر زن مهر خود را به شوهر صلح كند كه زن ديگر نگيرد و شوهر هم قبول نمايد، احتياط واجب آن است كه زن مهر را نگيرد و شوهر هم با زن ديگر ازدواج نكند. و اگر ازدواج كرد ازدواجش صحيح است هر چند خلاف كرده است.

مسئله 2697 ـ كسي كه از زنا به دنيا آمده، اگر زن بگيرد و بچّهاي پيدا كند آن بچّه حلالزاده است.

مسئله 2698 ـ هر گاه مرد در روزة ماه رمضان، يا در حال حيض زن خود با او نزديكي كند معصيت كرده، ولي اگر بچّهاي از آن به دنيا آيد حلالزاده است و از آنان ارث ميبرد.

مسئله 2699 ـ اگر شوهر زن، در جبهة جنگ ، يا در دريا، يا به جهت ديگري مفقودالاثر شد، مسئله سه صورت دارد:
اول: اينكه زن يقين كند شوهر او مرده است. در اين صورت بايد عدّة وفات نگه دارد و بعد از عدّه ميتواند شوهر كند.
دوّم: اينكه يقين كند شوهرش زنده است. در اين صورت به هر نحو شده بايد صبر كند، و مخارج او از مال شوهر يا از صدقات و بيتالمال در صورت نياز بايد تأمين شود.
سوّم: اينكه نداند شوهرش زنده است يا مرده، پس اگر پدر، يا جدّ، يا وكيل شوهر از مال شوهر يا مال خودشان، به اختيار خود يا به اجبار حاكم شرع مخارج زن را مطابق شأن او تأمين ميكنند زن بايد صبر كند و حقّ شوهر كردن ندارد، و اگر به هيچ نحو مخارج او را تأمين نميكنند زن ميتواند به حاكم شرع رجوع كند و پس از مراجعه، حاكم شرع دستور ميدهد زن تا چهار سال صبر كند، و در اين مدّت به وسيلة نامه نوشتن به منطقههايي كه احتمال ميدهند شوهر زن در آنجاها باشد، يا به وسايل ديگر تحقيق ميكنند، اگر زنده بودن او ثابت شد زن بايد صبر كند، واگر ثابت نشد حاكم شرع به پدر يا جدّ پدري مرد دستور ميدهد زن را طلاق دهد، و اگر ممكن نشد خود حاكم شرع او را طلاق ميدهد. و بنابر احتياط واجب، زن بعد از طلاق به مقدار عدّة وفات، يعني چهار ماه و ده روز، عدّه نگه ميدارد و بعد از عدّه، آزاد ميشود و ميتواند شوهر كند، و اگر بعد از عدّه، شوهر اول پيدا شود حقّي بر زن ندارد، و اگر در بين مدّت زمان عدّه طلاق پيدا شد حقّ دارد رجوع كند، و اگر بعد از عدّة طلاق و قبل از انقضاي عدّة وفات پيدا شد احوط عدم رجوع است.

مسئله 2700 ـ زني كه يقين دارد شوهرش در سفر مرده اگر بعد از عدّة وفات شوهر كند و شوهر اول از سفر برگردد بايد از شوهر دوّم جدا شود و به شوهر اوّل حلال است، ولي اگر شوهر دوّم با او نزديكي كرده باشد، زن بايد عدّه طلاق نگهدارد و شوهر دوّم بايد مهر او را مطابق زنهايي كه مثل او هستند بدهد، و بنابر احتياط در تفاوت بين مهرالمثل و مهري كه قرار دادهاند مصالحه كنند، ولي زن خرج در عدّه را طلبكار نيست و به شوهر دوّم نيز حرام ابدي ميشود.