احكام شير دادن

مسئله 2701 ـ اگر زني كودكي را با شرايطي كه در مسائل آينده خواهيم گفت شير دهد آن زن به حكم مادر او و مرد كه صاحب شير است به حكم پدر او و پدر آن مرد به حكم جدّ، و مادر آن مرد به حكم جدّه و برادرش عمو و خواهرش عمّه و فرزندانش به حكم برادر و خواهر، و پدر آن زن بحكم جدّ مادري، و مادرش جدّة مادري، و برادرانش دائي و خواهرانش خاله، و بچّه به حكم دختر مرد بوده نميتواند با او ازدواج كند ـ بشرط اينكه مرد با آن زن نزديكي كرده باشد. و همچنين مرد نميتواند با مادر رضاعي زن خود ازدواج كند زيرا به حكم مادر زن اوست.

مسئله 2702 ـ اگر زني بچّهاي را با شرايطي كه در مسائل آينده گفته خواهد شد، شير دهد، آن بچّه به اين عدّه محرم ميشود. اوّل: خود زن، و او را مادر رضاعي ميگويند. دوّم: شوهر زن كه شير مال اوست. و او را پدر رضاعي ميگويند. سوّم: پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند، اگر چه پدر ومادر رضاعي او باشند. چهارم: بچّههايي كه از آن زن به دنيا آمدهاند، يا به دنيا ميآيند. پنجم: بچّههاي اولاد ان زن هر چه پايين روند، چه از اولاد او به دنيا آمده، يا اولاد او آن بچّهها را شير داده باشند. ششم: خواهر و برادر آن زن اگر چه رضاعي باشند، يعني به واسطة شير خوردن، با آن زن خواهر و برادر شده باشند. هفتم: عمو و عمّة آن زن اگر چه رضاعي باشند. هشتم: دايي و خالة آن زن اگر چه رضاعي باشند. نهم: اولاد شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است، هر چه پايين روند، اگر چه اولاد رضاعي او باشند. دهم: پدر و مادر شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است، هر چه بالا روند. يازدهم: خواهر و برادر شوهري كه شير مال او است اگر چه خواهر و برادر رضاعي او باشند. دوازدهم: عمو و عمّه و دايي و خالة شوهري كه شير مال او است هر چه بالا روند،اگر چه رضاعي باشند. و نيز عدّه ديگري هم كه در مسايل بعد گفته ميشود، به واسطة شير دادن محرم ميشوند.

مسئله 2703 ـ اگر زني بچّهاي را با شرايطي كه در مسائل آينده گفته ميشود شير دهد، پدر آن بچّه نميتواند با دخترهايي كه از آن زن به دنيا آمدهاند ازدواج كند. و نيز نميتواند دخترهاي شوهري را كه شير مال اوست براي خود عقد نمايد، بلكه احتياط واجب آن است كه دخترهاي رضاعي او را هم براي خود عقد ننمايند، ولي جايز است با دخترهايي رضاي آن زن ازدواج كند، اگر چه احتياط مستحب آن است كه با آنان هم ازدواج نكند، و نگاه محرمانه، يعني نگاهي كه انسان ميتواند به محرمهاي خود كند، نيز به آنان ننمايند.

مسئله 2704 ـ اگر زني بچّهاي را با شرايطي كه گفته ميشود شير دهد، شوهر آن زن كه صاحب شير است به خواهرهاي آن بچّه محرم نميشود، ولي احتياط مستحب آن است كه با آنان ازدواج ننمايند، و نيز خويشان شوهر به خواهرو برادر آن بچّه محرم نميشوند.

مسئله 2705 ـ اگر زني بچّهاي را شير دهد، به برادرهاي آن بچّه محرم نميشود. و نيز خويشان آن زن به برادر و خواهر بچّهاي كه شير خورده محرم نميشوند.

مسئله 2706 ـ اگر انسان با زني كه دختري را ـ با شرايط ـ شير داده ازدواج كند و با آن زن نزديكي نمايد، ديگر نميتواند آن دختر را براي خود عقد كند.

مسئله 2707 ـ اگر انسان با دختري ازدواج كند، ديگر نميتواند با زني كه آن دختر را شير كامل داده ازدواج نمايد.

مسئله 2708 ـ انسان نميتواند با دختري كه مادر، يا مادر بزرگ انسان او را شير ـ با شرايط ـ داده ازدواج كند. ونيز اگر زن پدر انسان از شير پدر او دختري را شير داده باشد، انسان نميتواند با آن دختر ازدواج نمايد، و چنانچه دختر شيرخواري را براي خود عقد كند، بعد مادر يا مادر بزرگ يا زن پدر او از شير همان پدر آن دختر را شير دهد، عقد باطل ميشود.

مسئله 2709 ـ با دختري كه خواهر، يا زن برادر انسان از شير برادرش او را شير كامل داده نميشود ازدواج كرد. و همچنين است اگر خواهر زاده يا برادر زاده، يا نوة خواهر، يا نوة برادر انسان آن دختر را شير داده باشد.

مسئله 2710 ـ اگر زني بچّة دختر خود را شير دهد، آن دختر به شوهر خود حرام ميشود. و همچنين است اگر بچّهاي را كه شوهر دخترش از زن ديگر دارد شير دهد، ولي اگر بچّة پسر خود را شير دهد، زن پسرش كه مادر آن طفل شيرخوار است بر شوهر خود حرام نميشود.

مسئله 2711 ـ اگر زن پدر دختري، بچّة شوهر آن دختر را از شير آن پدر شير دهد، آن دختر به شوهر خود حرام ميشود، چه بچّه از همان دختر يا از زن ديگر شوهر او باشد.