احكام طلاق

مسئله 2754 ـ مردي كه زن خود را طلاق ميدهد، بايد عاقل و بنابر احتياط واجب بالغ باشد، و به اختيار خود طلاق دهد، و اگر او را مجبور كنند كه زنش را طلاق دهد طلاق باطل است، و نيز بايد قصد طلاق داشته باشد. پس اگر صيغة طلاق را به شوخي بگويد صحيح نيست.

مسئله 2755 ـ زن بايد در وقت طلاق از خون حيض و نفاس پاك باشد و شوهرش در آن پاكي يا در حال نفاس و حيض كه پيش ازآن پاكي بوده با او نزديكي نكرده باشد. و تفصيل اين دو شرط در مسائل آينده گفته ميشود.

مسئله 2756 ـ طلاق دادن زن در حال حيض يا نفاس در سه صورت صحيح است. اوّل: آنكه شوهرش بعد از ازدواج با او نزديكي نكرده باشد. دوّم: آبستن باشد، و اگر معلوم نباشد كه آبستن است و شوهر در حال حيض طلاقش بدهد، بعد بفهمد آبستن بوده با تحقّق قصد انشاء طلاق اشكال ندارد هر چند احوط اعادة طلاق است. سوّم: مرد به واسطة غائب بودن نتواند يا برايش مشكل باشد كه پاك بودن زن را بفهمد.

مسئله 2757 ـ اگر زن را از خون حيض پاك بداند و طلاقش دهد بعد معلوم شود موقع طلاق در حال حيض بوده، طلاق او باطل است و اگر او را در حيض بداند و طلاقش دهد بعد معلوم شود پاك بوده با تحقّق قصد انشاء طلاق، طلاق او صحيح است.

مسئله 2758 ـكسي كه ميداندزنش در حال حيض يا نفاس است، اگر غائب شود، مثلاً مسافرت كند و بخواهد او را طلاق دهد، و نتواند حال او را استعلام كند، بايد تا مدّتي كه معمولاً زنها از حيض يا نفاس پاك ميشوند صبر كند و بهتر است تا يك ماه (اقلاًّ) صبر كند.

مسئله 2759 ـ اگر با عيالش كه از خون حيض و نفاس پاك است نزديكي كند و بخواهد طلاقش دهد بايد صبركند تا دوباره حيض ببيند و پاك شود. ولي زني را كه نه سالش تمام نشده، يا آبستن است، اگر بعد از نزديكي طلاق دهند، اشكال ندارد و همچنين است اگر يائسه باشد، يعني اگر قرشيّه است بيشتر از شصت سال و اگر قرشيّه نيست بيشتر از پنجاه سال داشته باشد.

مسئله 2760 ـ هر گاه با زني كه از خون حيض يا نفاس پاك است نزديكي كند و در همان پاكي طلاقش دهد اگر بعد معلوم شود كه موقع طلاق آبستن بوده با تحقّق قصد طلاق اشكال ندارد، هر چند احوط اعادة طلاق است.

مسئله 2761 ـ اگر مرد بخواهد زن خود را كه به واسطة اصل خلقتش يا به واسطة مرضي حيض نميبيند طلاق دهد، بايد از وقتي كه با او نزديكي كرده تا سه ماه از جماع با او خودداري نمايد و بعد او را طلاق دهد.

مسئله 2762 ـ بنابر احتياط واجب، طلاق بايد به صيغة عربي صحيح خوانده شود مگر اين كه خود شوهر نتواند و وكيل هم نتواند بگيرد هر چند از راه دور و بايد دو مرد عادل آن را بشنوند، و اگر خود شوهر بخواهد صيغة طلاق را بخواند و اسم زن او مثلاً فاطمه باشد بايد بگويد: زَوْجَتي فاطِمهُ طالِق، يعني زن، زن من فاطمه رها است. و اگر ديگري را وكيل كند آن وكيل بايد بگويد: (زَوجَةُ موَكِّلي فاطِمهُ طالِقٌ)

مسئله 2763 ـ زني كه متعه شده، مثلاً يك ماهه يا يك ساله او را عقد كردهاند طلاق ندارد، و رها شدن او به اين است كه مدّتش تمام شود، يا مرد مدّت را به اوببخشد. به اين ترتيب كه بگويد: مدّت را به تو بخشيدم و تو را از حقّ خودم بريء الذّمّه كردم، و شاهد گرفتن و پاك بودن زن از حيض لازم نيست.