احكام حدود

در روايات اسلامي نسبت به اجراء حدود الهي تأكيد شده، و از جمله ذكر شده است كه: تخلّف از هر دستور الهي حدّ دارد، و اقامه هر حدّي از حدود الهي نفعش براي مردم بيشتر از باران چهل روز است، و خداي متعال فرموده است: "هر كس حدّي از حدود مرا تعطيل كند با من عناد ورزيده و در صدد ضديّت با من برآمده است".
شكّ نيست كه اجراء حدود الهي باعث مي‏شود افراد ناهنجار از كارهاي نامشروع دست بردارند و حقوق الهي و جامعه را رعايت كنند.

مسئله 3079 - اجراء حدود الهي وظيفه حاكم شرع است و ديگران بدون اذن او حقّ دخالت ندارند مگر در موارد خاصّي مانند دشنام به پيامبر "صلّي اللّه عليه و آله" و اهل‏بيت "عليهم‏السّلام". ودر هر موردي كه اجازه عمومي داده نشود اساسا بايد با اجازه حاكم شرع يا منصوب از طرف او باشد. حاكم يا قاضي نيز بايد رعايت دقّت و احتياط را بنمايد. و در باب حدود احتياط مطلوب است و به اندك شبهه، بايد از اجراء حدّ خودداري شود. و اگر شخص گناهكار خود بخواهد اقرار كند بهتر است حتّي‏المقدور از اقرار او جلوگيري شود -اگر حقّ‏النّاس نباشد- و اگر اقرار انجام شد باز هم حاكم شرع مي‏تواند عفو كند. از مجموع متون اسلامي استفاده مي‏شود كه وحشت از اجراء حدود بايد بيشترين اثر را داشته باشد و نه حتما اجراء حدّ. و در هر جا كه امكان شكّ و شبهه و ترديد در تحقّق يافتن كار خلاف است بايد از اجراء حدّ خودداري شود.