مسئله 3123 - كشتن سه جور تصوّر ميشود:
اوّل: كشتن عمدي، يعني به قصد كشتن كسي، كاري را نسبت به او انجام دهد كه منجر به مردنش شود، و يا با توجّه، كاري را كه معمولا كشنده است نسبت به او انجام دهد و او بميرد هر چند هدف اصلي، خود آن كار باشد نه كشتن. دوّم: كشتن شبيه عمد، يعني قصد كشتن او را نداشته باشد ولي با توجّه، كاري را كه معمولا كشنده نيست نسبت به او انجام دهد و بر حسب تصادف منجر به مرگ او شود. مثل اينكه براي ادب كردن چند تازيانه به او بزند و برحسب تصادف به سبب آن بميرد. سوّم: كشتن خطائي، يعني نسبت به اين شخص نه قصد كشتن داشته و نه ميخواسته كاري را نسبت به او انجام دهد. مثل اينكه به قصد كشتن كبوتر، تيري را رها كند و بر حسب تصادف به انساني بخورد و او را بكشد.
مسئله 3124 - در كشتن عمدي اگر قاتل، بالغ و عاقل باشد ورثه مقتول حقّ دارند قصاص كنند مگر اينكه با قاتل بر گرفتن ديه توافق كنند يا به طور كلّي او را عفو كند. و در كشتن شبيه عمد، ورثه مقتول حقّ قصاص ندارند، فقط ميتوانند عفو كنند يا از خود قاتل ديه مطالبه نمايند. و در كشتن خطائي قصاص نيست و اگر قتل به دو شاهد عادل ثابت شده خود قاتل ديه هم بدهكار نيست بلكه ديه بر "عاقله" و خويشاوندان پدري قاتل است به تفصيلي كه بعد گفته ميشود. ولي اگر قتل به اقرار قاتل ثابت شده ديه بر خود قاتل است.