احكام غيبت

سؤال : ‌1 ـ اگر در حين غيبت ،شنونده غيبت آن شخص غيبت شونده را نشناسد و مدتى بعد از مجلس غيبت آن شخص را بشناسد آيا حرمت استماع براى شنونده ثابت مى شود ؟

جواب : اشكالى ندارد .

سؤال : 2 ـ بازگويى اعمال اشتباهى بزرگان و سران دولتى وغير دولتى با لحنى متنفرانه آيا غيبت محسوب مى شود ؟

جواب : اگر كار علنى آنها را بگويد غيبت نيست و چه بسا براى جلوگيرى از ظلم ،خوب و يا واجب است .

سؤال : 3 ـ آيا تراشيدن ريش با تيغ موجب جائز الغيبه شدن آن شخص مى شود ؟

جواب : فقط غيبت در ريش تراشى جايز است ،نه غيبت در عيوب مخفى ديگر .

سؤال : 4 ـ آيا عدم شناخت غيبت شونده موجب جواز استماع غيبت مي شود و شناخت ،اگر فقط اسماً باشد چطور ،و معيار شناختى كه موجب حرمت استماع غيبت مى شود چيست ؟

سؤال : 5 ـ بعضى ها در حين صحبت كردن با چند كلمة ‌كوتاه و در يك لحظه مرتكب غيبت مى شوند و در اين لحظه ،كسى شنوندة ‌غيبت ميشود در اين صورت تكليف شنوندة ‌غيبت از نظر شرعى و اخلاقى چيست؟

جواب : اگر غيبت حرام و بدون  مجوز است بايد به طورى جلوگيري كرد هر چند با تغيير جهت بحث و كلام و يا اينكه :حالا بگذريم يا نمى دانيم ،ومانند آن .

سؤال :‌ 6 ـ شخصى مى گويد :«راضى هستم غيبت مرا كنيد». در فرض مذكور غيبت او چه حكمي دارد ؟

جواب : ‌غيبت حرام است و رضاى به حرام اثرى ندارد .

سؤال : ‌7 ـ شخصى مى گويد :«راضى نيستم تعريف خوبيهاى مرا كنيد». در فرض مذكور تعريف از او چه حكمى دارد ؟

جواب : اگر مطلع نشود و درنتيجه ايذاء نشود اشكال ندارد .

سؤال : ‌8 ـ غيبت پشت سر مرده چه حكمى دارد ؟

جواب :‌ مثل زنده بلكه مشكل تر .