مسئله 1698 - اگر در روزه ماه رمضان و قضاي آن، جنب عمدا تا اذان صبح غسل نكند، يا اگر وظيفه او تيمّم است عمدا تيمّم ننمايد، روزه‏ اش باطل است. و همچنين است بنابر احتياط واجب روزه ‏هاي واجب ديگر.

مسئله 1699 - اگر در روزه رمضان يا هر روزه واجبي كه وقت آن معيّن است تا اذان صبح غسل نكند و تيمّم هم ننمايد ولي از روي عمد نباشد، مثل آنكه نفهمد جنب شده يا ديگري نگذارد غسل و تيمّم كند روزه‏ اش صحيح است ولي در روزه قضاي رمضان و همچنين بنابر احتياط واجب در روزه هاي واجب ديگري كه وقت آنها وسعت دارد، مثل روزه كفّاره و نذر غير معيّن روزه‏اش صحيح نيست.

مسئله 1700 - كسي كه جنب است و مي‏ خواهد روزه واجبي بگيرد كه وقت آن معيّن است، مثل روزه رمضان، چنانچه عمدا غسل نكند تا وقت تنگ شود معصيت كرده ولي اگر تيمّم كند روزه‏ اش صحيح است و همينطور در قضاء رمضان اگر وقتش تنگ باشد ولي اگر وقتش وسيع است و فرصت باقي است روزه ‏اش باطل است.

مسئله 1701 - اگر جنب، در ماه رمضان غسل را فراموش كند و بعد از يك روز يادش بيايد بايد روزه آن روز را قضا نمايد. و اگر بعد از چند روز يادش بيايد، بايد روزه هر چند روزي را كه يقين دارد جنب بوده قضا نمايد. مثلا اگر نمي‏ داند سه روز جنب بوده يا چهار روز، بايد روزه سه روز را قضا كند.

مسئله 1702 - كسي كه در شب ماه رمضان براي هيچ كدام از غسل و تيمّم وقت ندارد اگر خود را جنب كند، روزه‏ اش باطل است و قضا و كفّاره بر او واجب مي‏ شود، ولي اگر براي تيمّم وقت دارد، چنانچه خود را جنب كند اقوي صحّت روزه است گرچه معصيت كرده است.

مسئله 1703 - اگر مطمئن شود كه به اندازه غسل وقت دارد و خود را جنب كند و بعد بفهمد وقت تنگ بوده، چنانچه تيمّم كند روزه‏ اش صحيح است و معصيت هم نكرده است.

مسئله 1704 - كسي كه در شب ماه رمضان جنب است و مي‏ داند كه اگر بخوابد تا صبح بيدار نمي ‏شود، نبايد بخوابد. و چنانچه بخوابد و تا صبح بيدار نشود روزه‏ اش باطل است و قضا و كفّاره بر او واجب مي‏ شود.

مسئله 1705 - هرگاه جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود احتياط مستحبّ آن است كه پيش از غسل نخوابد ولي اگر احتمال قوي بدهد كه اگر دو باره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مي‏ شود مي‏ تواند بخوابد.

مسئله 1706 - كسي كه در شب ماه رمضان، جنب است و مي‏ داند يا عادت دارد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مي‏ شود، چنانچه تصميم داشته باشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند و با اين تصميم بخوابد و تا اذان خواب بماند روزه ‏اش صحيح است.

مسئله 1707 - كسي كه در شب ماه رمضان توجه دارد كه جنب است و مي‏ داند يا احتمال مي‏ دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مي‏ شود، چنانچه غفلت داشته باشد كه بعد از بيدار شدن بايد غسل كند، در صورتي كه بدون تصميّم بر غسل بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند بنابر احتياط واجب قضا بر او واجب مي‏ شود.

مسئله 1708 - كسي كه در شب ماه رمضان توجه دارد كه جنب است و مي‏ داند يا احتمال مي‏ دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مي‏ شود، چنانچه نخواهد بعد از بيدار شدن غسل كند، يا ترديد داشته باشد كه غسل كند يا نه، در صورتي كه بخوابد و بيدار نشود روزه ‏اش باطل است و قضا و كفّاره بر او واجب مي‏ شود.

مسئله 1709 - اگر جنب، در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود و بداند يا احتمال دهد كه اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مي‏ شود و تصميم هم داشته باشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند، چنانچه دو باره بخوابد و تا اذان بيدار نشود، بايد روزه آن روز را قضا كند و بنابر احتياط مستحبّ كفّاره هم بدهد و همچنين است اگر از خواب دوّم بيدار شود و براي مرتبه سوّم بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود.

مسئله 1710 - خوابي را كه در آن محتلم شده بنابر احتياط مستحب خواب اوّل حساب كند ولي اقوي اين است كه حساب نمي شود.

مسئله 1711 - اگر روزه دار در روز محتلم شود واجب نيست فورا غسل كند هر چند بهتر است.

مسئله 1712 - هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده، اگر چه بداند پيش از اذان محتلم شده، روزه او صحيح است.

مسئله 1713 - كسي كه مي‏خواهد قضاي روزه رمضان را بگيرد، هر گاه تا اذان صبح جنب بماند، اگر چه از روي عمد نباشد، اگر وقت قضا وسعت دارد روزه او باطل است، و اگر وقت آن تنگ است بنابر احتياط مستحب روزه را بگيرد و بعد از رمضان هم دو باره بجا آورد ليكن اقوي بطلان روزه است بايد بعد از رمضان انجام دهد و اگر عمداً تاخير انداخته كفاره بدهد.

مسئله 1714 - كسي كه مي‏خواهد قضاي روزه رمضان را بگيرد اگر بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده و بداند پيش از اذان محتلم شده است، چنانچه وقت قضاي روزه -از اين جهت كه به رمضان آينده نزديك است تنگ است، بنابر احتياط مستحب آن روز را روزه بگيرد و بعد از رمضان هم عوض آن را بجا آورد. ولي اقوي بطلان روزه است بايد پس از رمضان انجام دهد و اگر عمداً تاخير كرده كفاره بدهد و اگر وقت قضاي روزه تنگ نيست روزه او باطل است.

مسئله 1715 - اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و عمدا غسل نكند، يا اگر وظيفه او تيمّم است عمدا تيمّم نكند، در ماه مبارك رمضان روزه‏ اش باطل است. و همچنين است بنابر احتياط واجب در غير ماه رمضان.

مسئله 1716 - اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و براي غسل وقت نداشته باشد، چنانچه بخواهد روزه واجبي بگيرد كه مثل روزه رمضان وقت آن معيّن است، بنابر احتياط واجب تيمّم نمايد و تا اذان صبح بيدار بماند و با تيمّم روزه‏اش صحيح است. و اگر بخواهد روزه مستحبّ يا روزه واجبي بگيرد كه مثل روزه كفّاره وقت آن معيّن نيست، بنابر احتياط واجب نمي‏ تواند با تيمّم روزه بگيرد.

مسئله 1717 - اگر زن، نزديك اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و براي هيچ كدام از غسل و تيمّم وقت نداشته باشد، يا بعد از اذان بفهمد كه پيش از اذان پاك شده چنانچه روزه‏اي را كه مي‏گيرد مثل روزه رمضان واجب معيّن باشد صحيح است، و اگر روزه مستحبّي‏ يا روزه ‏اي باشد كه مثل روزه كفّاره وقت آن معيّن نيست اشكال دارد وبايد روز ديگري را انتخاب نمايد.

مسئله 1718 - اگر زن، بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاك شود، يا در بين روز خون حيض يا نفاس ببيند اگر چه نزديك مغرب باشد، روزه او باطل است.

مسئله 1719 - اگر زن، غسل حيض يا نفاس را فراموش كند و بعد از يك روز يا چند روز يادش بيايد، روزه‏ هايي كه گرفته صحيح است.

مسئله 1720 - اگر زن در ماه رمضان پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و در غسل كردن كوتاهي كند و تا اذان غسل نكند و در تنگي وقت تيمّم هم نكند، روزه ‏اش باطل است. ولي چنانچه كوتاهي نكند، مثلا منتظر باشد كه حمام آماده شود، اگر چه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل نكند، در صورتي كه تيمّم كند روزه او صحيح است. و اگر تيمّم ممكن نباشد بدون تيمّم هم روزه‏ اش صحيح است.

مسئله 1721 - اگر زني كه در حال استحاضه است، غسلهاي خود را به تفصيلي كه در احكام استحاضه از مسئله 416 به بعد گفته شد بجا آورد، روزه او صحيح است.

مسئله 1722 - كسي كه مس ميّت كرده، يعني جايي از بدن خود را به بدن ميّت رسانده مي‏ تواند بدون غسل مس ميّت روزه بگيرد. و اگر در حال روزه هم ميّت را مس نمايد، روزه او باطل نمي‏ شود.